Ένας αλλόκοτος τύπος, φοιτητής ιατρικής μα ονειροπόλος, δεν καταφέρνει να αντισταθεί στους πειρασμούς της νιότης και αρχίζει να ξοδεύει τα χρήματα και τη ζωή του σε διάφορες απολαύσεις. Αδυναμία μεγάλη δείχνει στα πολυήμερα πάρτι, στις κοινές γυναίκες και στο όπιο· κυρίως, όμως, στα μακρινά ταξίδια σε χώρες της Ανατολής.
Σαν γίνεται 25 χρονών, ένα παιχνίδι της μοίρας του εξασφαλίζει μια κολοσσιαία κληρονομιά: 20 εκατομμύρια χρυσά φράγκα (σημερινά πάνω από 300 εκατομμύρια ευρώ), από έναν εκκεντρικό γέρο που είχε πρόσφατα γνωρίσει. Από εκείνη τη στιγμή, επιδίδεται στην αναζήτηση του ωραίου, ζώντας μόνο για τα πάθη του.
Αυτός ο νέος ήταν Γάλλος, ονομαζόταν Emmanuel Laurens και βρισκόμαστε στο 1897.
Επιστρέφοντας από μια μεγάλη περιοδεία, ο Laurens αποφασίζει να οικοδομήσει στις όχθες του ποταμού Hérault, κοντά στη Μεσόγειο, ένα …παράξενο ανάκτορο, το Château Laurens. Λίγα χρόνια αργότερα ερωτεύεται και την τραγουδίστρια, Louise Blot, συνεχίζοντας μαζί της στο ανάκτορο τον ίδιο τρόπο ζωής, ίσως και με μεγαλύτερη ένταση, σχεδόν μέχρι τον θάνατό τους, τη δεκαετία του 1960.
Το Château Laurens, ακροβατεί στιλιστικά μεταξύ του ρομαντισμού και του αναδυόμενου μοντερνισμού. Η τολμηρή αρχιτεκτονική του θυμίζει αρχαίο ναό, καθώς ενσωματώνει όλες τις μνήμες του ιδιοκτήτη από τα πολυάριθμα ταξίδια του. Στην κεντρική είσοδο, ανεβαίνοντας τη μνημειακή σκάλα, οι καλεσμένοι αντίκριζαν μια εντυπωσιακή στοά αρχαιοελληνικών και ανατολίτικων επιρροών, με ψηφιδωτό δάπεδο, κίονες και παραστάδες.
Στα 20 πολύχρωμα δωμάτια τού εσωτερικού, διακοσμημένα σε διαφορετικό μεταξύ τους στυλ, διέκριναν αιγυπτιακές ζωοφόρους με μοτίβα κόμπρας, βιτρό με ηλιακούς δίσκους σε μεγάλα τοξωτά παράθυρα, χάλκινους πολυέλαιους με σφυρήλατα λουλούδια, ινδικά κεραμικά, ιαπωνικές πορσελάνες, οθωμανικά κρεμαστά, ανδαλουσιανούς αμφορείς, κινέζικα θυμιατήρια, συριακά σκαμνιά, περσικά έπιπλα και χαλιά, υφάσματα από το Ουζμπεκιστάν, αλλά και αιγυπτιακές θεότητες πλαισιωμένες από μεγάλα άνθη λωτού ζωγραφισμένα σε τοίχους σαν της Πομπηίας, που συνέθεταν ένα παραμυθένιο περιβάλλον.
Στο κέντρο δε κάποιας οροφής μια μοναδική οροφογραφία αναπαρίστανε τον Απόλλωνα στο άρμα του. Ειδικότερα στα μπάνια, το μάρμαρο, το γυαλί, το σμάλτο, ο χαλκός, τα κεραμικά και τα ξυλόγλυπτα σχημάτιζαν αριστουργηματικές εικόνες.
Το Château Laurens είχε εγκαταλειφθεί για δεκαετίες. Κατά την συνεργασία που είχα με το γαλλικό Υπουργείο Πολιτισμού πριν από 28 χρόνια αναδείχθηκαν τα πολιτισμικά του στοιχεία, με αποτέλεσμα να ταξινομηθεί ως Ιστορικό Μνημείο. Πριν από 7 χρόνια αποφασίστηκε και η ανακαίνισή του. Εδώ και έναν χρόνο, το μοναδικό στολίδι εκλεκτικής αρχιτεκτονικής είναι ανοικτό για το κοινό, καθρεπτίζοντας την εστέτ προσωπικότητα του Emmanuel Laurens.
Ηλίας Μπουντούρης
