Μπορεί το ενδιαφέρον μας να μονοπωλούν οι ομιλίες των κατά περιόδους πολιτικών αρχηγών, ωστόσο, στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης γίνονται και άλλα αξιόλογα -ενδεχομένως και πιο αξιόλογα- πράγματα.
Εφέτος, η διοργάνωση είχε έναν επετειακό χαρακτήρα καθώς συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή, αποτίοντας έτσι και έναν -από καιρό οφειλόμενο- φόρο τιμής στον βίαιο ξεριζωμό των Ελλήνων προσφύγων που, θέλοντας και μη, συνδιαμόρφωσαν τη νέα εθνική μας ταυτότητα.
Κυρίαρχη εκδήλωση ήταν ένα οπτικοακουστικό αφιέρωμα εμπλουτισμένο με εικόνες και στοιχεία συλλεκτικών – ιστορικών αρχείων και, όλα αυτά, στο περίφημο Περίπτερο των Εθνών.
Εκεί λοιπόν κι εγώ με τα καπέλα μου, μία νέα δημιουργική πρωτοβουλία εμπνευσμένη από τα ιδιαίτερα χειροτεχνήματα της Μικρής Ασίας. Κάθε καπέλο (όπως αυτό που κρατώ) είναι διακοσμημένο στο χέρι με μεράκι και σεβασμό στην μικρασιάτικη κουλτούρα, ενώ όλα φέρουν την υπογραφή μου.
