Δεν έκρυψα ποτέ το ότι δεν χορταίνω να βλέπω ζωγραφικά έργα τού Νικόλαου Γύζη.
Ούτε έκρυψα βέβαια και την λαχτάρα να μαθαίνω κάθε φορά και κάτι καινούριο από την τεχνική του, αλλά και από την διεισδυτική ματιά που έριχνε …ταυτόχρονα προς το ρεαλιστικό και το μεταφυσικό.
Έτσι λοιπόν, με μεγάλη χαρά αποδέχτηκα την πρόσκληση τής Δημοτικής Πινακοθήκης Θεσσαλονίκης και επισκέφθηκα την έκθεση που διοργανώθηκε στις αίθουσες τής ωραιότατης και διατηρητέας Casa Bianca, με αφορμή την συμπλήρωση των 120 χρόνων από τον θάνατο του μεγάλου καλλιτέχνη.
Η Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης έχει την τύχη να φιλοξενεί μόνιμα πολλά έργα του Γύζη που προήλθαν από δωρεά τής οικογένειάς του, το 2002. Ωστόσο η έκθεση εμπλουτίστηκε (και ευτυχώς) από έργα και άλλων συλλογών, όπως αυτές της κ. Μαριάννας Λάτση, του κ. Πρόδρομου Εμφιετζόγλου, του Μουσείου της Τράπεζας της Ελλάδος κ.ά..”
* Την έκθεση επιμελήθηκε ο Ιστορικός Τέχνης, Δρ Κωνσταντίνος Διδασκάλου.
